«هنر برای اوتیسم» در فرهنگ سرای نیاوران

کامبیز درم بخش و علیرضا آدم بکان از اوتیسم گفتند

بهانه، آگاهی درباره اوتیسم است اما این بار از سوی نقاشان. هرچند تابلوها هر یک فضای شخصی هنرمند را نمایش  می دهند، اما وجه مشترک همه آنها معرفی و کمک به اوتیسم است.

اولین نمایشگاه «هنر برای اوتیسم» با به نمایش درآمدن 58 اثر از 52 هنرمند از پنجشنبه، 10 تیر با آثاری از ثمیلا امیرابراهیمی، شیرین اتحادیه، کامبیز درم بخش، بهرام دبیری، مصطفی دشتی، فرید جهانگیر، مریم سالور، شیده تامی، حسین ماهر، منوچهر معتبر، شهره مهران، محمد حمزه، آیدین خانکشی پور، افشین چیذری، علی رضا جدی، علیرضا آدم بکان، افشین چیذری، پیام مفیدی و... آغاز شد. عواید فروش آثار قرار است صرف تجهیز مدارس مخصوص کودکان مبتلا به این اختلال رفتاری  شود. پیش از افتتاح نمایشگاه، نشستی نیز برگزار شد که بیشترین حاضران آن در حوزه روان شناسی بودند.

کامبیز درم بخش، کارتونیست و یکی از هنرمندان شرکت کننده در این نمایشگاه، در بخشی از این نشست گفت: «خوشحالم که به عنوان یک هنرمند برای کمک به این بیماری سهیم شده ام. یکی از مسائلی که باید برای همه روشن شود، این است که بدانیم اوتیسم یعنی چه؟ بعضی ها فکر می کنند اوتیسم شاخه ای از روماتیسم است. یکی از اهداف اولیه این نمایشگاه این است که بگوییم اوتیسم به چه معناست؟ بعضی ها آن را به عقب ماندگی معطوف می کنند و به همین دلیل این نمایشگاه خیلی مفید است. همین که حدود 60 هنرمند در این نمایشگاه شرکت کرده اند، نشانه علاقه آنها به مردم و کمک به مسائل اجتماعی است. من همیشه به این کارها علاقه داشته ام و در برنامه هایی که در این زمینه برگزار می شود، شرکت می کنم همچون کودکان کار، بهنام دهش پور، محک و...».

علیرضا آدم بکان، دیگر نقاش حاضر در مراسم افتتاحیه، هم  گفت: «من خانواده هایی را می شناسم که فرزندانشان مبتلا به اوتیسم بودند و سعی کردم از طریق هنر و نقاشی، کاری برایشان انجام دهم. به همین دلیل برایم مهم بود با این نمایشگاه یک همزیستی و همذات پنداری با آنها برقرار کنم تا بدانند هنرمندان به دور از این مسئله نیستند».

همچنین حسین خطیبی، روان پزشک، در نشستی که پیش از افتتاحیه برگزار شد، گفت: «اوتیسم یا درخودماندگی جزء اختلالات رشد است که گاهی با کم توانی ذهنی اشتباه گرفته می شود و معمولا از 18ماهگی به بعد والدین به رفتارهای خاص فرزندشان حساس می شوند. معمولا کیفیت تعاملات اجتماعی در بچه های اوتیسم پایین است مثل ترس از جدایی که در این بچه ها چنین ترسی کم است. البته گاهی این علائم تا سنین مدرسه هم کشف نمی شود».

مهدی فیروزان، مدیر شهر کتاب، هم اهمیت مسئولیت پذیری اجتماعی را عاملی برای حمایت این نهاد از چنین نمایشگاهی عنوان کرد. طاهره منفرد، مدیر موسسه  شکرانه  مودت جهانی که برگزارکننده این نمایشگاه است، از دیگر سخنران های این نشست بود: «یک سال ونیم قبل که نام اوتیسم را شنیدم، متوجه شدم دولت آمریکا آن را به عنوان یکی از شاخه های اختلالات مغزی توصیف کرده است. در ایران هم خیلی ها نام اوتیسم را نشنیده اند و به همین دلیل ما از طریق انجمن بیماری ها خاص اولین همایش اوتیسم را برگزار کردیم. بعد از آن از طریق خیریه ها و تأسیس موسسه شکرانه خیریه مودت برای بالابردن ظرفیت تربیت مربی، تحقیق و انتقال دانشجو و دعوت استادان در زمینه اوتیسم تلاش کردیم».

بهار آذر، مدیر مدرسه  آفتاب، هم اظهار کرد امسال برای اولین بار توانسته اند بودجه ای برای آموزش درمانگر در این حوزه اختصاص دهند.

نمایشگاه «هنر برای اوتیسم» تا روز 15 تیر در نگارخانه  شماره  یک فرهنگ سرای نیاوران ادامه دارد.

شرق